မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပရိယတၱိဂုဏ္

မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပရိယတၱိအရည္အေသြး

ေမြးေန႔မဂၤလာ သံဃပူဇာ
=============

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာ့တစ္ဆယ္၊ ၁၉၀၄-ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ အထက္ျမန္မာျပည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ေရႊဘိုခရိုင္၊ ဆိပ္ခြန္ေက်းရြာတြင္ အဖ ဦးကံေတာ္၊ အမိ ေဒၚအုပ္တို႔မွ ဒုတိယ သားရတနာ ‘ေမာင္သြင္’ကို ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ေမာင္သြင္သည္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္သားမွ စ၍ ရွင္သာမေဏေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အသက္ ၂၀ ခန္႔တြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းဘဝကို ခံယူေတာ္မူသည္။ ဘြဲ႕အမည္ ‘အရွင္ ေသာဘန’ဟု တြင္သည္။

ထိုအရွင္မွာ ေနာင္အခါတြင္ သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းတိုက္ရွိ အလြန္ႀကီးမားေသာ မဂၤလာစည္ေတာ္ႀကီးကို အေၾကာင္းျပဳကာ ဌာနကို စြဲမွီ၍ ျဖစ္ေသာ အမည္နာမေတာ္ျဖင့္ ယေန႔တိုင္ ကမၻာအရပ္ရပ္သို႔ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာေနေသာ “မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး” ျဖစ္ပါသည္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးတို႔သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ မဟာဓမၼသဘင္တြင္ အေမးဆရာေတာ္ ပုစၦကႏွင့္ အေျဖဝိသဇၨက ဆရာေတာ္အျဖစ္ အသီးသီး တာဝန္ ထမ္းရြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။

ဆ႒သဂၤါယနာတင္ရန္ ၾကံစည္ၾကစဥ္က အေျဖဆရာေတာ္အတြက္ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္မွာ ျပိဳင္စံရွားသူျဖစ္၍ ကန္႔ကြက္မည့္သူ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အစြမ္းကို မသိႏိုင္ၾကေသးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕မွာမူ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ အေမးပုစၦကရာထူးအတြက္ သင့္ေတာ္ပါမည္လားဟု စိုးရိမ္ေတာ္မူၾကသည္။ နာယက ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ အားေပးေထာက္ခံမႈကို အျပည့္အဝရထားေသာ္လည္း ကမၼ႒ာန္းဘုန္းႀကီးေလးမွ်သာျဖစ္သည့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို စိတ္မခ်ႏိုင္ၾကေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕သည္ သဂၤါယနာတင္ခါနီး ရက္ပိုင္းအလိုမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ေနာက္ဆုတ္ေပးရန္ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္မွ တဆင့္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူၾကသည္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္က အသာတၾကည္ပင္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရံုမွ်မက မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ အစမ္းတိုက္ထားေသာ အေမးအေျဖ ေလွ်ာက္ထားပံု စာရြက္ႏွင့္ တိပ္ေခြမ်ားကိုပါ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဆ႒သဂၤါယနာ မတင္ခင္ ေထရဝါဒႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံ အဖြဲ႕လိုက္ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္စဥ္ကတည္းက အေမးပုစၦကဆရာေတာ္အတြက္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ေရြးခ်ယ္ထားေၾကာင္း ကမၻာက သိႏွင့္ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္မွာ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ မာနကို မငဲ့ကြက္ဘဲ နိဝါတတရားျဖင့္ အံ့ခ်ီးဖြယ္ နာခံလြယ္ေသာ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေပသည္။

ဆ႒သဂၤါယနာ စတင္သည့္ေန႔တြင္ အေမးပုစၦကေနရာတြင္ အစားထိုး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္ သိပ္မရ၍ေပေလာ၊ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီကာ အပင္ပန္းခံ၊ အကုန္က်ခံ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ေသာ ဆ႒သဂၤါယနာသဘင္ႀကီး၏ ပထမေန႔သည္ သမၼတႀကီးႏွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာမွ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေရာက္ၿပီး မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ၿပီးဆံုးသြားရာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ကမၻာ့ပရိသတ္အလယ္တြင္ မ်ားစြာ အရွက္ရၿပီး ဆရာေတာ္မ်ားကို ႀကီးက်ယ္ခန္းနားေသာ ဆ႒သဂၤါယနာသဘင္ႀကီးႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ အစီအစဥ္ဆြဲပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ေတာ့သည္။

ထိုအခါမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ျပန္၍ တာဝန္ေပးၾကသည္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကလည္း စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ျခင္း အလ်င္းကင္းလ်က္ အသာတၾကည္ပင္ ျပန္လည္လက္ခံၿပီး ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ေသာ သဂၤါယနာႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ က်ရာတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဤေနရာတြင္ ေဒါသ၊ မာန္မာနႀကီးမားသူ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဆိုလွ်င္ ဤသို႔ ရံႈ႕ခ်ည္ ႏွပ္ခ်ည္ ကိစၥမ်ဳိးကို ဤမွ် လြယ္လြယ္ကူကူ သည္းခံႏိုင္ေကာင္းမွ သည္းခံေပမည္။

ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ေရဝတက_

“သုဏာတု ေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ မဟတီ အယံ ပရိသာ၊ ဧဝရူပါယ ပရိသာယ န သုကရာ သဗၺေသာ ကထံ သာေဝတံု၊ တသၼာ အာယသၼ ေတာ စ ေသာဘနႆ သာသနာ့ရိပ္သာရာမာဓိဝါသိေနာ အာယသၼ ေတာ စ ဝိစိတၱသာရာ ဘိဝံသႆ တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိကႆ ဝိနယပုစၦန ဘာရဥၥ ဝိနယဝိႆဇၨန ဘာရဥၥ အာဝဟိတံု ၾသကာသံ ဒမၼိ၊ ကေရာထ တုေမွ အာဝုေသာ ဆ႒သဂႌတိ ပုဗၺဂၤမာနိ ဝိနယပုစၦန ဝိနယဝိႆဇၨန ကိစၥာနိ ယထာဓမၼံ ယထာဝိနယံ…”

ဟု ခြင့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင့္ မင္းကြန္း တိပိဋကဆရာေတာ္တို႔သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ အေမးအေျဖကို သုတိသာယာစြာျဖင့္ ခမ္းနားစြာ စတင္ေတာ့သည္။ (တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္က သဂၤါယနာအေမးအေျဖကို နားေထာင္ရတိုင္း ငါ၏ နားႏွင့္ ကိုယ္ အရေတာ္ေပစြဟု ပီတိျဖစ္ရေၾကာင္း မိန္႔ခဲ့ဖူးသည္)

သဂၤါယနာအေမးအေျဖတြင္ အေမးဆရာေတာ္၏အစြမ္းမွာ ထုတ္ေဖာ္ျပသခြင့္မသာဘဲ အေျဖဆရာေတာ္ ျဖစ္ေသာ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္၏ မဟာဝိသိ႒အစြမ္းသည္သာလွ်င္ ထင္ရွားေပသည္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္သည္ အျဖတ္အေတာက္မွန္မွန္၊ အသံအေနအထား ပီပီသသျဖင့္ ျမင္းေကာင္းကို အသားက်စီးသကဲ့သို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ပါဠိလို ေမးက ပါဠိလို ေျဖၿပီး၊ ျမန္မာလိုေမးက ျမန္မာလို ေျဖသည္။

အ႒ကထာ သဂၤါယနာစိစစ္ခန္းတြင္မူ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ေရနက္ရာတြင္မွ ျမဴးေပ်ာ္ေသာ ဧရာမငါးႀကီးတို႔ကဲ့သို႔ အ႒ကထာတို႔ကို သူ႔ေခတ္ႏွင့္ သူဟပ္ျပျခင္း၊ အသိခက္ ဝိဝါဒကြဲစရာေနရာမ်ား၌ က်မ္းကိုးျပ၍ သက္ဝင္ေစျခင္း၊ သမိုင္းသုေတသီတို႔ အဆိုအမိန္႔ကို ညွိႏိႈင္းျပျခင္း၊ သမယႏၱရဝါဒမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း စသည္ျဖင့္ ပညာရွင္မ်ား ေငးေလာက္ေသာ အစြမ္းအစမ်ား ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။

သီဟိုဠ္မွ အရွင္အာနႏၵေမတၱယ် မေထရ္ႀကီးက ေမးသမွ် ျပႆနာအခက္အခဲတို႔ကို မဟာစည္ဆရာေတာ္က တမုဟုတ္ခ်င္း ေျဖရွင္းျပႏိုင္သည္ကို ၾကံဳရသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပိဋကတ္သံုးပံု အာဂုမ္ေဆာင္ (၂) ပါးရွိသည္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ‘အ႒ကထာ ဋီကာ ဓရ’ ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္ဟု ေဖာ္ထုတ္ ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ရန္ကုန္ဘုရားႀကီးဆရာေတာ္၊ ဗားဂရာဆရာေတာ္၊ သီရိလကၤာအရွင္ ဗုဒၶဒတၱႏွင့္ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို သုဓ္သင္ရေသာ ၾသသာနေသာေဓယ် ပတၳပါဌက အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္သည္။ (ယခု သံဃမဟာနာယက ဥကၠ႒) ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ေလးက ဆ႒မူတြင္ထည့္သြင္းရန္ ပါဠိပုဒ္တစ္ပုဒ္ကို က်မ္းညႊန္းရွာလိုသည့္အခါ ပိဋကတ္ပင္လယ္ထဲ အပ္ေပ်ာက္သလို ျဖစ္ရတိုင္း မဟာစည္ ဆရာေတာ္ထံ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းလွ်င္ ေခတၱခဏအတြင္း အေျဖေပၚသည့္အတြက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးခ်ရွိခိုးသည္။ (ေနာင္တြင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ မဟာစည္ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္းကို ပါဠိဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုေရးသားေတာ္ မူခဲ့သည္။ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္းကို အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ဦးမင္းေက်ာ္က ဘာသာျပန္ၿပီး ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသက ထိုအဂၤလိပ္ဘာသာကို ဆိုလိုရင္း မလြဲရေအာင္ တည္းျဖတ္ေတာ္မူသည္။)

ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို သိေသာ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္က ပိဋကတ္သံုးပံုကို အဆီအႏွစ္ထုတ္ကာ က်င့္စဥ္မ်ားကို အျပည့္အစံုေဖာ္ျပထားေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ တစ္ပါးတည္း သုုဓ္သင္ခြင့္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သဂၤါယနာသမိုင္းတြင္ က်မ္းတစ္က်မ္းကို တစ္ပါးတည္း သုဓ္သင္ခြင့္ရသည္မွာ မဟာစည္ဆရာေတာ္တစ္ပါးသာ ရွိသည္။

ထို႔ျပင္ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသအေပၚ ပရဝါဒီတို႔၏ စြပ္စြဲခ်က္ကို ေျဖရွင္းလ်က္၊ ရာဇဝင္ ပိဋကတ္တို႔ကို စပ္ဟပ္ျပေသာ ဝိသုဒၶိမဂၢနိဒါနကထာ (ဝိသုဒၶိမဂ္ နိဒါန္း)ကို အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ ပါဠိ စုဏၰိယ စကားေျပျဖင့္ ေရးသားေတာ္မူသည္။ ထိုနိဒါန္းကို ေရးသားရန္တာဝန္ေပးအပ္စဥ္က အနီးစခန္းဆရာေတာ္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ ေလးပါးစလံုးကို အပ္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္ဆရာေတာ္မ်ားက မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တာဝန္လႊဲၾကသျဖင့္ တစ္ပါးတည္းသာ အၿပီးအစီး ေရးသားေတာ္မူသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာအဖြဲ႕ႀကီးက ဆရာေတာ္ေရးသားေသာ နိဒါန္းကို ျပင္ဆင္ပယ္ဖ်က္ျခင္း မရွိဘဲ ျခြင္းခ်က္မဲ့လက္ခံကာ စာအုပ္ထုတ္ ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။

ေက်းဇူးရွင္ မစိုးရိမ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကလည္း “မဟာစည္ဆရာေတာ္ဟာ တို႔မ်ားထက္ ဉာဏ္သာတယ္။ တို႔မ်ား မျမင္တဲ့ စာမွားေပမွားမ်ားကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ အရွင္အႏုရုဒၶါတို႔၊ ဋီကာေက်ာ္ဆရာတို႔၊ အျခားက်မ္းဆရာတို႔ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အမွားမ်ားကိုေတာင္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ ဒီကေရွ႕ မဟာစည္ဆရာေတာ္ထက္ သာသူမေျပာနဲ႔၊ တန္းတူပုဂၢိဳလ္ကိုေတာင္ ေတြ႕ရဖို႔ မလြယ္ဘူး” ဟု အားပါးတရ မိန္႔ျမြက္ၿပီး ေခတ္ကာလအဆက္ဆက္တြင္ က်မ္းအိပ္ႀကီးျဖစ္ေနခဲ့ေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယေရးရန္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တိုက္တြန္းေတာ္မူသည္။ ထို႔ျပင္ ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာႏွင့္ မဟာဋီကာ၊ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိေတာ္ႏွင့္ အ႒ကထာ၊ မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္တို႔ကို မျပတ္ပို႔ခ်ရန္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တာဝန္ေပးအပ္ေတာ္မူသည္။

ဤတြင္ သက်သီဟ ဓမၼာစရိယေအာင္ ပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းအုပ္ ျဖစ္ေသာ က်မ္းစာေပါင္းမ်ားစြာတို႔ကို ေရးသားျပဳစုေနသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ‘မဟာစည္ဆရာေတာ္ မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယ ၿပီးေအာင္ ေရးႏိုင္ပါ့မလား’ဟု အခ်င္းခ်င္း ေမးျမန္းဖူးသည္ဆို၏။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပရိယတ္အစြမ္း အလြန္ျမင့္မားၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္း က်မ္းစာေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳစုေရးသားေနသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေရွးေဟာင္း အိႏၵိယ ဟိႏၵဴ ဒႆနေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ေနေသာ မဟာဋီကာႀကီး၏ အလြန္ခက္ခဲနက္နဲပံုကို ေကာင္းစြာ သိနားလည္သူျဖစ္သည္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ သကၠတက်မ္းမ်ား၊ အဂၤလိပ္ဘာသာက်မ္းမ်ား၊ ယိုးဒယားႏွင့္ သီရိလကၤာရွိ မူကြဲမ်ားကို အထပ္ထပ္အဖန္ဖန္ ေစ့ငုံသံုးသပ္လ်က္ ဤမွ် အခက္တကာ့အခက္တို႔ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယ ေရးသားေတာ္မူသည္။ အမ်ားရွင္လူတို႔ အက်ဳိးမ်ားေစရန္ ဝိသုဒၶိမဂ္ အ႒ကထာကိုပါ ျမန္မာျပန္၍ စာအုပ္ထုတ္ေဝသည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို ေထာက္ဆလွ်င္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ဝိသုဒၶိမဂ္ကို သက္ဝင္ႏိုင္စြမ္းမွာ ထိပ္ဆံုးအဆင့္မွာ ရွိေၾကာင္း သိသာေနပါၿပီ။

ဤသို႔ျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ဆ႒သဂၤါယနာတြင္ မိမိ၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို ထင္ရွားစြာျပသေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးထံမွ “မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္ အရည္အေသြးသည္ ဆ႒သဂၤါယနာမတင္ခင္က အသင့္အတင့္သာ ျဖစ္ၿပီး ဆ႒သဂၤါယနာတင္ၿပီးမွ အလြန္ျမင့္မားသြားသည္” ဟူေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ကို တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရက တဆင့္ ျပန္ေဆြးေႏြးဖူးသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာမတင္ခင္ကတည္းက မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြး ျမင့္မားေၾကာင္း သိခ်င္လွ်င္ “ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္း”ကို ၾကည့္ပါဟု ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္က ေျဖရွင္းသက္ေသထူခဲ့သည္။ ထိုက်မ္းႀကီးကို ဖတ္ရႈၿပီး သက္ေသထူခဲ့သည့္အတိုင္း မွန္ကန္ပါေပစြဟု အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရက အဖန္ဖန္ ၾကည္ညိဳခဲ့ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္လာ ေသာဘနသုတ္ေတာ္ျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ပူေဇာ္ခဲ့သည္။

ဤသို႔လွ်င္ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ပရိယတ္အစြမ္းျဖင့္ ဆ႒သဂၤါယနာတြင္ အလြန္အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ေရးသားေသာ က်မ္းစာမ်ားကို ဖတ္ရႈၾကည့္လွ်င္ သိပ္သည္းက်စ္လ်စ္စြာ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ျပဳစုေရးသားသည္ကို အတိုင္းသား သိျမင္ႏိုင္သည္။ ဝိပႆနာနည္းကို ျပသရာတြင္လည္း ပရိယတ္ႏွင့္ အစဥ္ညီညြတ္ေသာ သဘာဝအဓိပၸာယ္ အံက်ကိုက္ညီေသာ နည္းကိုသာ ျပသေလ့ရွိသည္။

သို႔ပါေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕က မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို မသိမျမင္ႏိုင္ဘဲ “မိမိလည္း ကမၼ႒ာန္းဆရာ၊ မဟာစည္လည္း ကမၼ႒ာန္းဆရာ” ဟူေသာ မာန္မာနျဖင့္ တန္းညိွကာ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ထင္ရွားရွိစဥ္က ေဝဖန္ပုတ္ခတ္လာသူူတို႔ကို အခ်က္က်က် ဓမၼဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးလြန္ၿပီးမွ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္လာသူတို႔ကို မေျဖရွင္းသာေတာ့ၿပီ။ ယေန႔ ပဋိပတ္ေလာကတြင္ မဟာစည္ကို က်မ္းစာႀကီးငယ္ထုတ္ကာ ပုတ္ခတ္ၿပီးမွ မိမိ၏ ဝါဒကို ျပသေသာ အစဥ္အလာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္သည္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ ပရိယတ္အရည္အေသြး ရွိသူကသာ   အကုန္အစင္ သိျမင္ႏိုင္ေပမည္။ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးေရဝတ၊ ဥကၠ႒ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးသူရိယာဘိဝံသ၊ သေျပကန္ဆရာေတာ္ ဦးဝါေသ႒ာဘိဝံသ၊ အနီးစခန္းဆရာေတာ္ ဦးဉာႏုတၱရ၊ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္ ဦးဝိသုဒၶါဘိဝံသ၊ ပခုကၠဴမဟာဝိသုတာရာမတိုက္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္၊ အစရွိသည့္ အ႒ကထာ ဋီကာႏွင့္တကြ ပိဋကတ္သံုးပံုကၽြမ္းက်င္ ႏွံ႔စပ္ေတာ္မူေသာ ဥဇုဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ဆရာျမတ္တို႔ကသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ အရည္အေသြးကို သိျမင္လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိၾကသည္။ သိျမင္သည့္အတိုင္းလည္း ခ်ီးက်ဴးေလးစား ၾကသည္သာျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ျမင့္မားေသာ ပရိယတ္အရည္အေသြးသည္ မခၽြတ္ဧကန္ အမွန္ရွိေသာ ဂုဏ္တစ္ပါး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။

(ဤစာစုျဖင့္ ယေန႔ ၂၉ ရက္၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ သက္ေတာ္ တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ ျပည့္ၿပီျဖစ္ေသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပရိယတ္ဂုဏ္ကို ရည္မွန္း ပူေဇာ္ပါသည္)

  • စာကိုး။ ။
    o ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္း ပထမပိုင္း (ေဒါက္တာသီလာနႏၵာဘိဝံသ)
    o ေထရဝုတၱႏၱဝိလာသိနီ (ပ+ဒု) (ပခုကၠဴ အရွင္ေကလာသ)
    o မဟာစည္ ရာျပည့္ေမာ္ကြန္း