ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး

(ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး)

မဂ္ဖိုလ္တရားရေအာင္ အားထုတ္ခြင့္ မရေသာအရပ္ျဖစ္၍ “ ရပ္ျပစ္” ဟုေခၚသည္။

(၁၊၂၊၃၊)          ဘုရားပြင့္ေနဆဲ ငရဲ၊ တိရစ ၦာန္၊ ၿပိတၱာ အပါယ္သုံးဘုံ၌ ျဖစ္ရသူမ်ား ( အသူရကာယ္ကို ၿပိတၱာဘုံ၌ သြင္းယူရသည္။)

(၄)               အသက္ရွည္ေသာ နတ္ျဗဟၼာမ်ား ( ဘုရားပြင့္ဆဲအခါ လြန္စြာအသက္ရွည္ၾက၍ ဘုရားရွင္ကို မဖူးေတြ႕ႏိုင္ေသာ အသညသတ္ျဗဟၼာႏွင့္ အရူပျဗဟၼာတို႕ျဖစ္သည္။)

အသညသတ္ျဗဟၼာသည္ ရုပ္ခႏၶာသာရွိ၍ နာမ္ခႏၶာမရွိ။ အရူပျဗဟၼာသည္ နာမ္ခႏၶာသာရွိ၍ ရုပ္ခႏၶာမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားပြင့္ေသာ္လည္း တရားမနာႏိုင္ၾကေပ။

(၅)               ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား မေရာက္ႏိုင္ေသာ အစြန္အဖ်ား ေတာႀကိဳ ေတာင္ၾကားအရပ္ (ပစၥႏၲရစ္)။

(၆)               ဘုရားပြင့္ဆဲ သာသနာေတာ္တည္ဆဲအခါ မိစၧာဒိ႒ိ အယူရွိသူမ်ား။

(၇)               တရားေတာ္ကို နားလည္ေလာက္ေသာ ဉာဏ္မရွိသူမ်ား။

(၈)               တရားေတာ္ကို တတ္သိနားလည္ေသာဉာဏ္ရွိေသာ္လည္း ဘုရားသာသနာမရွိေသာအခါ လူျဖစ္ရသူမ်ား။

————————————————————————–

(၀ိပတၱိတရားေလးပါး)

ေဖာက္ျပန္ခၽြတ္ယြင္းျခင္း (ပ်က္စီးျခင္း)ကို ၀ိပတၱိ ဟုေခၚသည္။

၁။       မင္းဆိုး မင္းယုတ္ အုပ္စိုးသည့္ကာလ၌ ျဖစ္ရျခင္း (ကာလ၀ိပတၱိ)။

၂။       အပါယ္ေလးဘုံ၌ ျဖစ္ရျခင္း ( ဂတိ၀ိပတၱိ)။

၃။       ရုပ္ဆင္းအဂၤါ (ဥပဓိရုပ္) ခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္း (ဥပဓိ၀ိပတၱိ)။

၄။       မွန္ကန္ေသာ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မရွိျခင္း (ပေယာပ၀ိပတၱိ)။

———————————————————————-

(ဗ်သနတရား ငါးပါး)

ပ်က္စီးဆုံးပါးျခင္းကို ဗ်သန ဟုေခၚသည္။

၁။       ေဆြမ်ိဳးမ်ား ပ်က္စီးျခင္း (ဉာတိဗ်သန)။

၂။       စီးပြားဥစၥာ ပ်က္စီးျခင္း ( ေဘာဂဗ်သန)။

၃။       အနာေရာဂါျဖစ္၍ ပ်က္စီးျခင္း (ေရာဂဗ်သန)။

၄။       မွားေသာအယူ ယူမိသျဖင့္ အယူမွန္ ပ်က္စီးျခင္း (ဒိ႒ိဗ်သန)။

၅။       ကိုယ္က်င့္သီလ ပ်က္စီးျခင္း ( သီလဗ်သန)။